Innganga í sambandið væri óðs manns æði.

Ég tel að Makríldeilan við ESB sýni okkur svo ekki verði um villst að Innganga í sambandið er ekkert sem Íslenska þjóðin ætti að sækjast eftir.  Hótanir þeirra um refsiaðgerðir gagnvart Færeyingum sem hafa stækkað Makrílkvóta sinn meira enn fiskveiðistjórn ESB kærir sig um eru ekkert nema valdnýðsla.  Beðið er eftir því til hvaða aðgerða ESB grípi gagnvart Íslendingum.  Ég held að ég hafi heyrt í gær að vísindamenn sem hafa mælt Makrílstofninn með öðrum og raunhæfari reikniaðferðum en ESB gerir, hafi komist að því að Makrílstofninn sé mun stærri en talið var og að fjöldi Makríls í hafinu sé í raun það mikill að hann sé farinn að taka of mikið af æti frá öðrum fisktegundum.

Ég vil segja: Hvað höfum við Íslendingar að gera í ESB ?  Við höfum staðið í 4 landhelgisstríðum og borið sigur úr bítum.  Og við uppskárum af því mikla hagsæld fyrir þjóðina.  Við þá sem vilja inngöngu í ESB vil ég segja:  Viljum við Íslendingar virkilega vera undir fæti ESB varðandi stjórn fiskveiðimála og annara atvinnuvega og vera að öllu leiti undirgefin erlendu bandalagi varðandi alla ákvarðanatöku ?  Við erum sjálfstæð þjóð og við höfum alla burði til að bjarga okkur sjálf án íhlutunar ráðamanna i Brussel.

„Við útilokum ekkert“

Utanríkisráðherra sýnir staðfestu og skynsemi með því að hafna aðildarumsókn.

Það er mikið rætt um orð háttvirts utanríkisráðherra Gunnars Braga Sveinssonar að hætta beri umsóknarviðæðum við ESB og að þjóðaratkvæðagreiðsla um áframhaldandi aðildar viðræður verði ekki að hans frumkvæði. 

Samkvæmt skoðanakönnun sem Eurobarometer gerði fyrir ESB telja 57% landsmann að innganga í ESB þjóni ekki hagsmunum landsins en þriðjungur er á öndverðri skoðun.  En samkvæmt skoðanakönnun sem var gerð rétt fyrir alþingiskosningar 23 ágúst, kom fram að  talsvert fleiri vilja ljúka aðildarviðræðunum en hætta þeim.  Á þeim tíma sem síðargreinda skoðanakönnunin var gerð var skoðun meirihluta landsmanna að viðræður fyrrverandi ríkisstjórnar væru aðeins viðræður sem væru til þess gerðar að skoða hvað væri í boði fyrir Ísland innan sambandsins.  52,7% voru á þeirri skoðun að klára ætti viðræðurnar til að hægt væri að því loknu að "kíkja í pakkann" eins og sagt var, en 30,7% voru því andvíg.

En það vita flestir sem hafa kynnt sér þessi mál að þessar aðildarviðræður voru í raun ekki aðildarviðræður heldur var hér frekar um að ræða aðildarferli Íslands vegna hugsanlegrar inngöngu í sambandið og aðlögun að regluverki ESB.  Við getum séð að IPA styrkirnir voru veittir nokkrum ríkisstofnunum vegna aðlögunar reglna þeirra og vinnuferla sem ESB styðst við.  Og hugsanlega voru þessir styrkir veittir þessum stofnunum til að auka áhugann hjá þeim á inngöngu í sambandið.

Ég tel það óðs manns æði að ganga til þjóðaratkvæðagreiðslu  um áframhald aðildarviðræðna nú eða í allra næstu framtíð. Fólk gerir sér ekki grein fyrir eðli málsins, alla vega ekki eins og sakir standa.  Áframhald á viðræðum mundi taka mikið af tíma ráðamanna, stjórnmálamanna sem engann áhuga hafa á viðræðunum.  Og þessar viðræður sem ég kýs að kalla aðildarferli myndu sökkva landinu enn dýpra í regluverk ESB. Reglur sem við höfum ekkert við að gera og þegar þjóðaratkvæðagreiðsla væri síðan um samninginn væri búið að eyða miklum fjármunum til einskis.

Ég tel að Utanríkisráðherra sýni staðfestu og skynsemi með því að hafna alfarið aðild að ESB og að lýsa því yfir að þjóðaratkvæðagreiðsla um áframhald aðildarviðræðna verði ekki að hans frumkvæði.  Ég tel að Íslendingum henti best að ráða sínum málum sjálfir en vera ekki undir stjórn erlends bandalags.  Þjóðarpersónuleiki okkar er þannig gerður að okkur líkar best að ráða okkur sjálf og þau atriði sem mestu skipta fyrir þjóðarhag, eins og fiskveiði og landbúnaður eru þess eðlis að okkur er best borgið með því að vera utan ESB.

Óskar eftir upplýsingum frá Gunnari Braga

Myndun sérfræðingahópa um skaldavanda heimilana er gleðiefni.

Ég vil lýsa yfir ánægju minni yfir að háttvirtur forsætisráðherra hafi í dag skipað tvo sérfræðingahópa í fyrsta lagi um niðurfellingu höfuðstóls verðtryggðra lána og kosti og galla leiðréttingasjóðs og í öðru lagi um niðurfellingu verðtryggingar á íbúðalánum.  Þetta er eins og ég baust við að þeir Sigmundur og Bjarni ásamt fleirum úr ríkisstjórninni hafi verið að vinna vinnuna sína.  Þetta er mikið og umfangsmikið verk sem þeir hafa tekist á hendur, að koma í verk: áformum sínum til hjálpar fólkinu í landinu, einkum skuldsettu fólki og fyrrtækjunum í landinu.  Það er ekki einfalt verk að koma svo umfangsmiklum aðgerðum til framkvæmdar og ég tel að það sé ekki eitthvað sem hægt er gera á mjög stuttum tíma.  Ég tel að þeir hafi verið mjög önnum kafnir undanfarnar vikur og mánuði og hafi mjög lítinn frítíma fengið undanfarið.

Ég vil hvetja þá Sigmund og Bjarna ásamt fleirum úr ráðherraliði ríkisstjórnarinnar að taka sér smá frí eins og hálfan dag. Að bregða undir sér betri fætinum og stíga fæti sínum á Suðurlandsundirlendið, á Hvolsvöll þar sem kjörlendi íslenskra bænda teygjr úr sér svo langt sem augað eigir.  En það byrjar undir Kambabrún og nær allt austur að Eyjafjöllum. Það er gott fyrir þá að koma þar sem hreina sveitaloftið leikur við vit hvers manns.  En á Hvolsvelli má finna eins og blíðan blæ framtaksemi og atorku líða yfir þorpinu. Frá Sláturfélagi Suðurlands líður oft ilmur af byrkireyktu hangikjöti og reyktum pylsum yfir svæðinu sem er eins og lífsmark hinnar miklu landbúnaðarstarfsemi sem er í mikilli grósku á svæðinu og Suðurlandsundirlendinu öllu.

Ég vil hvetja þá Sigmund og Bjarna ásamt fleirum úr hinni nýju ríkisstjórn að koma og heimsækja starfstöðvar Sláturfélags Suðurlands á Hvolsvelli, þar sem yfirmenn fyrirtækisins munu verða glaðir að taka á móti þeim og munu með gleði fylgja þeim um fjölmargar deildir fyrirtækisins. Þeir eru ákaflega kurteisir og viðræðugóðir og stutt er í brosið hjá þeim, þeir eru duglegir að taka á móti alls konar fólki og leiða það um húsið og kynna fyrir því framleiðsluna. Þeir hafa tekið á móti fyrirmönnum þjóðarinnar jafnt sem fólki úr daglega lífinu.

Sá sem þetta skrifar hefur unnið hjá Sláturfélagi Suðurlands í rúm 22 ár og er mjög ánægður með að vinna þar.  Alltaf er gaman þegar fólk úr þjóðlífinu kemur til að heilsa upp á mannskapinn og að kynna sér starfsemina.

Hópar takast á við skuldavandann

Ríkisstjórnin ætti að vera einörð í ákvörðun sinni í að hafna aðild að ESB.

Á fundi sameiginlegrar  þingnefndar Alþingis og Evrópuþingsins, tjáði  háttvirtur forsætisráðherra sig með eftirfarandi orðum  „Hvað varðar viðræðurnar á milli Íslands og Evrópusambandsins teljum við rétt að taka skref til baka og sjá hvert við stefnum áður en lengra er haldið,“  Varðandi þessi ummæli hans varðandi hugsanlega stöðvun eða frestun ríkisstjórnarinnar á aðildarviðræðum við Evrópusambandið vil ég segja:

Ég vil hvetja Forsætisráðherra og aðra ráðherra ríkisstjórnarinnar að vera ákveðin í að halda ekki áfram aðildarviðræðum og hafna alfarið hugsanlegri inngöngu í ESB.  Það eru margir Íslendingar sem telja að við eigum að halda aðildarviðræðunum áfram og ljúka þeim til þess að hægt sé að "kíkja í pakkann" og sjá hvað er í boði.  Það er staðreynd að orðið aðildarviðræður eiga ekki við og er ekki rétt orð yfir þessar viðræður sem farið hafa fram í tíð síðustu ríkisstjórnar síðan 2009.  Það er staðreynd að þetta voru ekki aðildarviðræður heldur er rétta orðið aðildarferli.

Íslenska þjóðin hefur verið að taka við styrkjum frá ESB til aðlögunar að ESB.  Mikill fjöldi laga og reglugerða þurfti að innleiða til þess að Ísland gæti gengið í ESB og ótal mörg atriði þurfti Íslenska ríkið  að bæta og gangast undir eins og að bæta stöðu ríkissjóðs, skapa meiri stöðugleka og minni verðbólgu sem óhjákvæmilega hefur kostað mikinn niðurskurð í velferðarkerfinu.

Ég tel að Íslandi sé best borgið utan ESB.  Eyríki eins og Færeyjar og Grænland hafna alfarið inngöngu í ESB, eins og Ísland byggja þau afkomu sína að miklu leiti á sjávarafurðum.  ESB hefur ekki sagst gera einhvern sérsamning við Íslendinga í sjávarútvegsmálum heldur verðum við að gangast undir regluverk þess.  ESB hefur lýst því yfir nýverið að sambandið hyggist breyta reglum sínum varðandi fiskveiðar sem það lýsir yfir að séu hagstæðari fyrir Íslendinga en verið hefur.  En það breytir ekki þeirri staðreynd að Íslendingar eftir hugsanlega inngöngu í sambandið munu:

1)  Missa yfirráðin yfir 200 mílna lögsögu sinni og fiskiskip annarra þjóða fá að veiða fisk í stórum stíl í Íslenskri lögsögu. 

2)  Íslendingar hafa ekki rétt til að gera fiskveiðisamninga eða viðskiptasmninga við önnur ríki. 

3)  Löggjafar og dómsvald færist yfir til Brussel sem útheimtir breytingu á stjórnarskrá Íslands.

4)  Sjálfstæðið sem Íslenska þjóðin ávann sér 17 júni 1944 verður frá henni tekið og forsætisráðherra og ráðherrar ríkisstjórnarinnar verða aðeins eins og flugstjórar á flugvél sem er flogið á sjálfstýringunni einni saman og hafa ekki fullt vald yfir ákvarðanatöku þjóðarinnar.

Forseti Þýska sambandsþingsins lýsti því yfir nýverið að hann telji að Evrópusambandið eigi eftir að skiptast í tvennt í framtíðinni þar sem þau 17 ríki sem hafa Evruna sem gjaldmiðil munu halda áfram að auka samband sitt sín á milli án þáttöku hinna ríkjanna 10 sem ekki hafa Evruna sem gjaldmiðil.   Íslendingar hafa að ég tel ótal mörg tækifæri til viðskipta og efnahagslegs velfarnaðar utan ESB.  Álitið er að siglingar muni hefjast yfir norðurskautið og Íslendingar munu ekki þurfa að tilheyra ESB til að geta tekið þátt í hugsanlegri þjónustu eins og stórskipahöfn hér á landi til að þjónusta fyrirtæki sem taka þátt í þessu ævintýri.  Álitið er að olíu sé að finna í Íslenskri lögsögu og margt annað mætti nefna sem aukið getur hag landsins, eins og raforkustrengur milli Íslands og annarra landa.  Ríki sem tilheyra ESB hafa ekki verið þekkt fyrir mikinn efnahagslegan þjóðarhag.  Mér skilst að af þeim 27 löndum sem séu í ESB sé aðeins eitt land sem hefur minna atvinnuleysi en hér á landi.

Ég vil hvetja ríkisstjórnina til að standa utan ESB.

 

Pólitískur vilji þarf að vera til staðar

Lækkun veiðigjalda er nauðsynleg til að hindra gjaldþrot margra sjávarútvegsfyrirtækja.

Það hefur valdið talsverðri umræðu á Alþingi og á meðal almennings frumvarp ríkisstjórnarinnar varðandi lækkun á veiðigjaldi á sjávarútveginn á þessu ári og 2014.  Hafa þingmenn stjórnarandstöðuflokkanna Samfylkingar og Vinstri Grænna lýst yfir andstöðu við þetta frumvarp.  Stofnað var til undirskriftasöfnunar á netinu til þess að mótmæla þessu frumvarpi.

Ég tel að lækkun á veiðigjöldum á sjávarútvegsfyrirtæki sé óumflýjanleg.  Margir útgerðarmenn og sjávarútvegs og landbúnaðarráðherra hafa lýst því yfir að hækkun á veiðigjöldum sem tók gildi með lögum frá 26. júní 2012 sé það geti valdið gjaldþroti eða miklum erfiðleikum hjá mörgum sjávarútvegsfyrirtækjum.  Hefur það verið sagt að gjaldið taki burt nánast allan hagnað margra sjávarútvegsfyrirtækja og í sumum tilvikum jafnvel hærri upphæð en sem nemur hagnaðinum.

Annað atriði sem hefur verið nefnt er að fullkomin óvissa er um hvernig eigi að reikna út þetta gjald sem síðasta ríkisstjórn lagði á sjávarútvegsfyrirtækin.  Það var ekki hægt að leggja á gjald fyrir 2014 því fullkomin óvissa ríkti um hvert gjaldið ætti að vera.  Nefnd sem átti að reikna út grundvöll gjaldsins hefur ekki getað lokið vinnu sinni.

Í þriðja lagi voru hugmyndir um hækkun gjaldsins algerlega óraunhæfar og óskiljanlegt að til hafi staðið að taka allt að þriðja tug milljarða af atvinnugreininni í sérstaka skattlagningu.  Tala sumir um að nýja ríkisstjórnin hyggist afsala ríkissjóði tekjum með þessari lækkun á veiðigjaldi, 3,2 milljarða á þessu ári og 6,4 á næsta ári.  En staðreyndin er sú að ríkið hafði áskilið sér allt of stóran hlut af tekjum þessara fyrirtækja.

Ríkisstjórnin hefur á stefnuskrá sinni að koma gangi á atvinnumálin og iðnaðinn í landinu á ný.  Þessi aðgerð að lækka veiðigjaldið var gerð með það að markmiði að efla þessa atvinnugrein með meiri fjárfestingu og fleiri störfum.  Traust atvinnulíf og meiri fjárfesting í atvinnulífinu mun að mínu mati skapa undirstöðu fyrir bættan hag landsmanna og vænka hag ríkissjóðs, sem mun vonandi fljótt skapa svigrúm til að koma til móts við skuldavanda fólks.

Tæplega 4.900 hafa skrifað undir

Saga stjórnarmyndunarviðræðna Sigmundar og Bjarna.

Eftir að Sigmundur Davíð hafði tekið við stjórnmyndunarumboði frá Forseta Íslands sneri hann sér fyrst til vinstri framboðanna með gottið sem hann hyggst færa Íslensku þjóðinni sem eru aðgerðir þær sem hann hefur í hyggju að framkvæma þjóðinni til góðs.  Hann var svolítið smeykur við að koma til Bjarna með gottið því hann var hræddur um að Bjarni myndi kíkja í pokann hans og taka uppáhaldsmola hans sem eru lausnir þær sem hann hefur varðandi lánamál heimilanna.  Vegna þess sneri hann sér fyrst til vinstri til að kanna alla möguleika fyrst og sjá hvort hin höfðu ekki betra gotterí en Bjarni.  Eftir að hafa kíkt á gottið sem hin í vinstri framboðunum höfðu í nammi pokum sínum, tók hann sér stuttan umhugsunarfrest.  Og hann komst að þeirri niðurstöðu að það væri óhætt að láta á það reyna að snúa sér til Bjarna. 

Og það var eins og við manninn mælt.  Bjarni tók honum mjög vel, og hann lét uppáhalds molann hans alveg vera.  Hann hafði prýðilega góðar hugmyndir um hvernig þeir gætu skipt molunum og mótað þá eftir hvernig þeim báðum líkaði og eftir því sem best kemur fyrir þjóðarhag.  Og Bjarni fór með Sigmund í sumarbústað föður síns og Bjarni hressti hann við og aðstoðarkona hans bakaði vöflur fyrir þá með sultu og rjóma.  Og fljótt hvarf öll hræðsla úr huga Sigmundar eins og dögg fyrir sólu og hann fann sig öruggan hjá Bjarna.  Og þeir settu molana saman í stóra skál, sem eru aðgerðir þær sem þeir hyggjast koma í verk, fólkinu í landinu og atvinnuvegunum til handa.

Og stjórnarmyndunarviðræðurnar gengu vel og oft komu fréttir af þeim félögum með myndum af þeim brosandi vegna þess góða árangurs sem þeir voru að ná og líka vegna vorangans í loftinu sem hafði eins og keim af betri tíð.  Og þeir fóru með sælgætisskálina, stjórnarsáttmálann til Reykjavíkur í Alþingishúsið og brátt var ríkisstjórn þeirra, hægristjórn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks mynduð.

Núna eftir að ríkisstjórnin er nýmynduð komu Ráðherrar nýrrar ríkisstjórnarinnar ásamt mökum þeirra til að snæða saman.  Þetta var mjög góð hugmynd hjá  þeim.  Þessháttar samvera og matarboð eykur að ég held samhugann og eininguna hjá Ráðherrum ríkisstjórnarinnar. 

 

Hópefli ríkisstjórnarinnar

Gott að vita að Bjarni Benediktsson hafi valið sér aðstoðarmanneskju við hæfi.

Núna þegar formenn Framsóknar og Sjálfstæðisflokks hafa sett saman nýjan stjórnarsáttmála og komið saman hægri stjórn.  Og þeir ásamt flokksmönnum sínum hafa ákveðið hverjir eiga að skipa hin mismunandi Ráðherra embætti,  er eðlilegt að þeir sem skipa ráðherrastóla hinnar nýju ríkisstjórnar, komi sér vel fyrir og velji sér aðstoðarmenn eftir því sem hentar hverjum og einum.   Ég vil lýsa yfir ánægju minni með að fjöldi ráðherra hefur verið aukinn úr 8 í 9 og væntanlega mun sá fjöldi ráðherra fara í 10 þegar fram líða stundir og hentugleikar leifa.  Ég tel að það hafi verið af brýnni þörf sem embætti Heilbrigðisráðherra var endurvakið.

 Það er gott til þess að vita að Bjarni Benediktsson formaður Sjálfstæðisflokksins, fjármála- og efnahagsmálaráðherra nýrrar ríkisstjórnar hefur valið sér aðstoðarmann,  Svanhildi Hólm Valsdóttur. 

Er hún að ég tel hinum bestu kostum prýdd, menntuð í lögfræði og hefur verið framkvæmdastjóri Þingflokks Sjálfstæðisflokksins og hefur auk þess verið aðstoðarmaður Bjarna sem formanns síðan 2012.  Er gott að hafa einhvern sem hann þekkir vel og getur treyst þegar hann er að hasla sér völl í nýrri ríkisstjórn, og ekki er verra að hafa aðstoðarmann sem er vel kunnug Sjálfstæðisstefnunni og er vel inn í gangi stjórnmálanna vegna þáttöku hennar innan Sjálfstæðisflokksins.

Það er gott að vita að Bjarni og Sigmundur ásamt þingflokk þeirra hafa myndað stjórn og stjórnarsáttmála sem á að koma öllum landsmönnum til góðs.  Þeir hafa að ég tel forgangsraðað hlutum á þann hátt að skipulega sé að verki staðið .  Svo að allir þættir stjórnarsáttmálans fái afgreiðslu sem fyrst.  Á næsta sumarþingi á að fara í að ræða um brýnustu aðgerðirnar til handa fólksins í landinu eins og skattalækkanir, afnám skerðingar þeirrar sem öryrkjar og ellilífeyrisþegar urðu fyrir 2009, og fjárfestingar atvinnulífsins.  Og á haustþingi á að taka lánamál heimilanna til skoðunnar.  Þetta er allt í góðum gír hjá þeim.

Ég vil uppörva Bjarna og Sigmund í þessu verki þeirra.  Mér finnst þeir vera að standa sig vel og vinna þjóð sinni mikið gagn og koma til móts við þarfir fólksins.

 

Svanhildur aðstoðarmaður Bjarna

Jóhannes skírari og Jesúm Kristur starf þeirra og líf.

Ritgerð skrifuð af Steindóri Sigursteinssyni í Biblíuskólanum Kirkjulækjarkoti október 1988.

Jóhannes skírari.   "Maður kom fram, sendur af Guði hann hét Jóhannes.  Hann kom til vitnisburðar um ljósið, svo allir skyldu trúa fyrir hann.  Ekki var hann ljósið, hann kom til að vitna um ljósið"  Jóh 1:6-8  Jóhannes skírari fæddist á dögum Heródesar konungs í Júdeu.  Foreldrar hans voru þau Sakaría prestur og Elísabet, guðhrædd hjón og grandvör.  Fæðing hans bar til á næsta óvenjulegan hátt, því Elísabet var óbyrja og hnigin á efri ár,  Eitt sinn er Sakaría var að sinna preststörfum sínum í musteri Drottins, birtist honum engill Drottins.  Hann varð mjög skelfdur við sýn þessa.   En engillinn sagði:  "óttast ekki Sakaría, því bæn þín er heyrð.  Elísabet kona þín mun fæða þér son, og þú skalt láta hann heita Jóhannes.  Og þér mun veitast gleði og fögnuður, og margir munu gleðjast vegna fæðingar hans.  Því hann mun verða mikill í augliti Drottins.  Aldrei mun hann drekka vín né áfengan drykk, en fyllast Heilögum Anda þegar frá móðurlífi.  Og mörgum af Ísraels sonum mun hann snúa til Drottins Guðs þeirra.  Og hann mun ganga fyrir honum í anda og krafti Elía til að snúa hjörtum feðra til barna og óhlýðnum til hugarfars réttlátra og búa Drottni altygjaðan lýð."  Lúkas 1:12-17

Sakaría trúði ekki orðum engilsins.  Hann trúði ekki að kona hans eins gömul og hún væri, gæti eignast barn.  Vegna þess fékk hann þá hirtingu frá Drottni, að hann varð mállaus allan þann tíma sem kona hans gekk með barnið.   Nokkrum dögum seinna varð Elísabet þunguð.

Á sjötta mánuði eftir atburð þennan, fékk María frænka Elísabetar boð frá engli Drottins um að hún mundi þunguð verða og son ala sem ætti að heita Jesú.  En á þeim dögum tók María sig upp og fór með flýti til borgar nokkurrar í fjallabyggðum Júda.  Hún kom inn í hús Sakaría og heilsaði Elísabetu.  Þá varð það, þegar Elísabet heyrði kveðju Maríu , að barnið tók viðbragð í lífi hennar"  Lúk 1:39-41.  Mér finnst að þessi Biblíutilvitnun sýni svo vel að Jóhannes var fylltur Heilögum Anda þegar í móðurkviði, barnið fylltist þarna gleði þegar í móðurkviði.

Nú kom sá tími að Elísabet skyldi verða léttari, og ól hún son.  Hann var látinn heita Jóhannes.  Var það þá sem Sakaría fékk málið aftur.  "En sveinninn óx og varð þróttmikill í anda.  Hann dvaldist í óbyggðum Júda til þess dags, er hann skyldi koma fram fyrir Ísrael."   Lúkas 1:80

"Í æðstapreststíð Annasar og Daífasar, kom orð Guðs til Jóhannesar í óbyggðinni.  Og fór hann um alla Jórdanbyggð og prédikkaði iðrunarskírn til fyrirgefningar synda, eins og ritað er í bók Jesaja spámanns:  "Rödd hrópanda í eyðimörk:  Greiðið veg Drottins, gjörið beinar brautir hans.   öll gil skulu fyllast, öll fell og hálsar lægjast.  Krókar skulu verða beinar og óvegir sléttar götur.  Og allir munu sjá hjálpræði Guðs."  Lúkas 2:2-6

Jóhannes skírari hóf starfsemi sína á þeim tímum þegar allt trúarlíf Gyðinga var einskorðað við formfastar reglur og helgihald.  Farísearnir lögðu mikla áherslu á fastheldni við lögmál feðranna og þeir réðu mestu um helgihald samkunduhúsanna.  Ýmsir litlir trúarhópar voru við líði á þessum tíma t.d.. Essenar en þeir eru taldir hafa ritað Kuhlman handritin frægu.

Það merkilega við starf Jóhannesar, var að hann skyldi ekki hafa prédikkað á strætunum og í samkunduhúsunum heldur í eyðimörkinni.  Guð fór þarna mjög óvenjulegar leiðir.  Kannski var ástæðan fyrir þessu sú að það þurfti svo mikið landrými undir allar þær tugir þúsunda manna, sem komu til að hlýða á Jóhannes, að eyðimörkin hefur verið fýsilegasti kosturinn.  Kannski hefði Jóhannes verið grýttur ef hann hefði prédikkað í samkunduhúsunum.  Jóhannes, með sinni hljómsterku rödd, höfðaði til, sennilega lítils hóps fyrst.  En orðstír hans barst hratt út, svo fljótlega  var fólkið, þúsundum saman farið að gera leið sína út á eyðimörkina til hans.

Boðskapur Jóhannesar var hnitmiðaður og ákveðinn:  Gjörið yðrun, himnaríki er í nánd.  Hann lagði áherslu á að hann væri ekki Kristur, heldur væri hann sendur á undan honum.  Hann sagði:  "Þetta er sá sem ég átti við, þegar ég sagði:  Sá sem kemur á eftir mér, var á undan mér, enda fyrri en ég."  Af gnægð hans höfum vér allir þegið, náð á náð ofan.  Lögmálið var gefið fyrir Móse, en náðin og sannleikurinn kom fyrir Jesú Krist.  Enginn hefur nokkurn tíma séð Guð.  Sonurinn eini, Guð, sem er í faðmi föðurins hefur birt hann."  Jóh 1:15b-17.  Hann sagði að hann myndi skíra í vatni en Kristur myndi skíra í Heilögum Anda.

Hann boðaði fólkinu að það ætti að iðrast synda sinna og snúa sér til Drottins.. Margir voru það sem hann sneri til trúar og skírði í ánni Jórdan.  Hann brýndi fyrir fólkinu , að það ætti að taka orð Guðs alverlega og að lifa eftir boðum hans.  Hann þrumaði oft yfir spilltum valdsherrum Rómaveldis, og hvatti þá til að snúa sér frá sínum vondu vegum.  Jóhannes vítti Heródes fjórðungsstjóra fyrir það að hann skyldi hafa gifst Heródías konu bróður síns.  Það mislíkaði Heródes svo hann lét varpa Jóhannesi í fangelsi.

Dauði Jóhannesar bar við á þann hátt:  Dóttir Heródesar sté dans á afmælsdegi hans.  Hann hreyfst svo af dansi hennar, að hann bauð henni að eiga hvað sem hún óskaði sér, allt að helmingi ríkis síns.  Hún gekk þá til móður sinnar og spurði um hvað hún ætti að biðja.  Hún svaraði:  Höfuð Jóhannesar skírara.  Jóhannes var síðan hálshöggvinn og var höfuð hans borið á fati til dóttur Heródesar en hún færði það móður sinni.  Mér finnst þessi harmsaga lýsa svo vel stríðinu á milli ljóss og myrkurs.  Jóhannes varð þarna fyrir barðin á vildi hins illa.

Fæðing Jesú Krists.  "Því að barn er oss fætt, sonur er oss gefinn.  Á hans herðum skal höfðingjadómurinn hvíla.  Nafn hans skal kallað Undraráðgjafi, Guðhetja, Elífðarfaðir, Friðarhöfðingi."  Jes 9:6   Fæðing Jesú Krists var með þessum hætti::  María móðir hans var föstnuð manni að nafni Jósef.  Engill kom til hennar og sagði:  "Heil vert þú, sem nýtur náðar Guðs, Drottinn er með þér."  En hún varð hrædd við þessi orð og hugleiddi, hvílík þessi kveðja væri.  Og engillinn sagði við hana:  Óttast þú eigi, María, því þú hefur fundið náð hjá Guði.  Þú munt þunguð verða og son ala, og þú skalt láta hann heita JESÚ.  Hann mun verða mikill og kallaður sonur hins hæsta.  Drottinn Guð mun gefa honum hásæti Davíðs föður hans, og hann mun ríkja yfir ætt Jakobs að eilífu, og á ríki hans mun enginn endir verða.

Jesús fæddist í fjárhúsi í Betlehem.  Eins og spámaðurinn Míka hafði spáð fyrir um:  "Og þú Betlehem Efrata, þótt þú sért einna minnst af héraðsborgum í Júda, þá skal þó frá þér koma sá er vera skal drottnari í Ísrael, og ætterni hans vera frá umliðinni öld, frá fortíðar dögum." Míka 5:1

"Þegar átta dagar voru liðnir, skyldi umskera hann og var hann látinn heita JESÚS, eins og engillinn nefndi hann, áður en hann var getinn í móðurlífi."  Lúkas 2:21   Jesús ólst upp í borginni Nasaret í Galíleu.  Um uppvöxt hans er mjög lítið skifað, í Biblíunni, þess vegna hafa þau ár oft verið kölluð "hin þöglu ár í æfi Jesú".  Jesús hefur ábyggilega byrjað snemma að rannsaka ritningarnar.  Hann öðlaðist mjög fljótt mikla visku og kunnáttu á Guðs orði.  Það kemur vel fram í Lúkas 2:42, þar sem segir frá Jesú 12 ára gömlum í musterinu. Þá var hann svo vel að sér í ritningunum að hinir virtu lærifeður, undruðust stórum.

Jesús kom M.A í heiminn til þess að hann gæti sett sig í spor venjulegra manna.  Hann var lítinn fæðast sem venjulegt barn.  Hann hafði ekkert fram yfir - nema það að hann var sonur Guðs og hafinn yfir synd.  Hann hafði ekkert meiri möguleika til þess að þroskast og læra en önnur börn en hann eins og aðrir þurftu að afla sér visku.  Enda kom frelsarinn í heiminn til þess að sýna mönnum hvernig ætti að lifa réttlátlega og guðrækilega í heimi þessum.

Jesú var fljótlega látinn læra smíði ásamt bræðrum sínum.  Þegar hann var 30 ára byrjaði hann þjónustu sína.  Um það er skrifað í Jesaja 53:3  "Hann rann upp eins og viðarteinungur fyrir augliti hans sem rótarkvistur úr þurri jörð."  Þetta er táknrænt og þýðir að hann byrjaði þjónusu sína í umhverfi þar sem trúarlíf þorra fólks er mjög þurrt og yfirborðslegt.   Flestir trúarleiðtogar á þessum tíma voru Farísear.   Þeir lögðu mikla áherslu á að fólk fylgdi lögmálinu út í ystu æsar, en það virðist vera að líf margra þessara manna eða hjartalag hafi ekki verið eins og það ætti að vera.  Enda sagði Jesús eitt sinn um þá:  "Vei yður, fræðimennog farísear, hræsnarar.  Þér líkist hvítum kölkuðum gröfum sem sýnst fagrar utan en innan eru fullar af dauðra manna beinum og alls kyns óþverra.  Þannig eruð þér, sýnist hið ytra réttlátir í augum manna, en eruð hið innra fyllir hræsni og ranglætis."  Matteus 23:27-28

Nú kom sá tími er Jesús skyldi láta skírast.  Hann fór frá Galíleu að ánni Jórdan, þar sem Jóhannes var að skíra.  Þegar hann sá Jesú koma til sín þá, sagði hann.  "Sjá Guðs lamb sem ber synd heimsins.  Það er sá er ég sagði um: ,eftir mig kemur maður, sem var á undan mér því hann er fyrri en ég.  Sjálfur þekkti ég hann ekki.  En til þess kom ég og skíri með vatni, að hann opinberist Ísrael.  Og Jóhannes vitnaði:  "Ég sá andann koma af himni eins og dúfu, og hann nam staðar yfir honum.  Sjálfur þekkti ég hann ekki, en sá er sendi mig að skíra með vatni, sagði mér:  "Sá sem þú sérð andann koma yfir og nema staðar á, hann er sá sem skírir með Heilögum anda.  Þettta sá ég og vitna að hann er sonur Guðs."  Jóhannes 1:29-34

En þegar Jesús vildi fá skírn hjá honum, þá vildi Jóhannes varna honum þess og sagði:  "Mér er þörf á að skírast af þér en þú kemur til mín!"  Jesús svaraði honum:  "lát það nú eftir.  Þannig ber okkur að fullnægja öllu réttlæti."  Og hann lét það eftir honum.  En þegar Jesús hafði verið skírður, sté hann jafnskjótt upp úr vatninu.  Og þá opnuðust himnarnir, og hann sá anda Guðs stíga niður eins og dúfu og koma yfir sig.  Og rödd kom af himnum:  "Þessi er minn elskaði sonur, sem ég hef velþóknun á.  Matteus 3:13-17

Þá knúði Andinn hann út í óbyggðina, og hann var í óbyggðinni í fjörutíu daga, og Satan freistaði hans.  Hann hafðist við meðal villidýra, og englar þjónuðu honum.  Markús 1:12-25  

"Hann gekk með Galíleuvatni og sá tvo bræður, Símon, sem kallaður var Pétur, og Andrés, bróðir hans, vera að kasta neti í vatnið, en þeir voru fiskimenn.  Hann sagði við þá:  Komið og fylgið mér, og mun ég láta yður menn veiða."  Og þegar í stað yfirgáfu þeir netin og fylgdu honum.  Hann gekk áfram þaðan og sá tvo aðra bræður, Jakob Sebedeusson og Jóhannes bróður hans.  Þeir voru í bátnum með Sebedeusi, föður sínum, að búa net sín.  Jesús kallaði á þá, og þeir yfirgáfu skjótt bátinn og föður sinn og fylgdu honum."  Matt 4:18-22

Jesús ferðaðist um alla Galileu og prédikkaði fagnaðaerindið.  Hann læknaði sjúka, rak út illa anda.  Orðstír hans barst fljótt út og ekki leið á löngu þar til fólk úr öllum áttum var farið að flykjast til hans, og landinu handan Jórdanar.

Boðskapur hans var fyrst og fremst  "Því að svo elskaði Guð heiminn, að hann gaf son sinn eingetinn, til þess að hver sem á hann trúir glatist ekki, heldur hafi eilíft líf."  Jóh 3:16  Að hann væri vegurinn sannleikurinn og lífið, þ.e. að hann væri eini tengiliðurinn milli Guðs og manna.  Og að menn þyrftu að endurfæðast, til að verða hólpnir.  Hann sagði að hver sem ekki vildi segja skilið við allt, föður, móður, konu, börn, akra hans vegna, væri hans ekki verður.  Þetta kom vel fram þegar auðugur höfðingi kom til hans og spurði hvað gott hann ætti að  gera til þess að verða hólpinn.  Aðeins með því að segja skilið við allt, gat hann fengið að ganga inn um hið himneska hlið.  En það vildi ungi höfðinginn ekki.  Gjaldið fyrir eilífa lífið fannst honum of hátt.

Jesús var alltaf fús til að fyrirgefa öllum þeim, sem til hans komu og iðruðust.  Hann rak engan frá sér, jafnvel tollheimtumenn og bersynduga rak hann ekki burt frá sér.  Enda sagðir hann  "Því mannssonurinn er kominn að leita að hinu týnda og frelsa það."  Lúkas 19:10   Jesús sagði að hann væri ekki kominn til þess að afnema lögmálið heldur að uppfylla það.  Hann sagði að þótt lögmálið segði  "Tönn fyrir tönn og auga fyrir auga þá ætti maður að vera fús til að fyrirgefa.  Og hversu oft?  "sjötíu sinnu sjá" sagði hann.

Margir voru það sem héldu að Jesús ætlaði að endurreisa Ísraelsríki.  En það var ekki áætlun hans.  Jesús spáði oft fyrir um ókomna atburði, og þá oftast í sambandi við síðustu tíma.  Hann sagði fyrir um, hvernig ástandið myndi verða á síðustu tímum.  Hann sagði  "Þá mun bróðir selja bróður í dauða og faðir barn sitt.  Börn munu rísa gegn foreldrum sínum og valda þeim dauða.  Og þér munuð hataðir af öllum vegna nafns míns.  En sá sem staðfastur er allt til enda, myndi hólpinn verða."  Mark 13:12-13 

Hann sagði að hann kæmi aftur og þá myndi hann taka brúði sína, alla þá sem tilheira honum, til sín.  Og að við myndum fá dýrðlegan, ódauðlega líkama.  Hann talaði oft um þrenginguna miklu sem ætti að ganga yfir heimsbyggðina, á þeim tíma sem hann tæki hina trúuðu, brúður sína.  Það mun verða hin mesta þrennging sem gengið hefur yfir jörðina frá upphafi.  Það kemur vel fram í Mark 13:24-27.  "En á þeim dögum, eftir þrenging þessa, mun sólin sortna og tunglið hætta að skína.  Stjörnurnar munu hrapa af himni og kraftar himnanna bifast.  Þá munu menn sjá Mannsoninn koma í skýjum með miklum mætti og dýrð.  Og hann mun senda út englana og safna sínu útvöldu úr áttunum fjórum, úr áttunum fjórum, frá skautum jarðar til himinskauta."  Jesús sagði að hann kæmi aftur eftir að hann hefði tekið burt brúði sína, og myndi þá stofna þúsund ára friðarríki á jörðinni.

Hann hvatti menn eindregið til að vaka og biðja, svo þeir yrðu ekki eftir skildir þegar hann kæmi, þ.e. að vera vakandi í trúnni á hann og vera staðfastir í bæninni.  Hann brýndi fyrir mönnum að lifa eftir boðum hans og bera ávöxt, að bera ávöxt með því að lifa lífi sem heiðraði hann og með því að  vinna aðra menn fyrir Krist.  Jesús minnti fólk oft á veginn sem liggur til glötunar, hinn breiða veg.  Hann varaði fólk við hinum hryggilegu afleiðingum syndarinnar, og dómnum sem bíður þeirra sem óhlýðnast fagnaðarboðskapnum.

Jesús kenndi lærisveinum sínum margt.  Hann þurfti að undirbúa þá til þess að þeir gætu tekið við af honum.  Því hann vissi að hann ætti brátt að fara frá þeim, heim í dýrð sína.  Hann vissi hvað beið hans, að hann yrði krossfestur og síðan risi hann upp frá dauðum aftur.   Starfstími Jesú var stuttur, aðeins þrú og hálft ár.

Leyndardómur safnaðarins.  Þegar Jesús var í byggðum Seseríu Filippí sagði hann við lærisveininn Pétur:  "Þú ert Pétur, kletturinn, og á þessum kletti mun ég byggja kirkju mína, og máttur heljar mun ekki á henni sigrast.  Ég mun fá þér lykla himnaríkis, og hvað sem þú bindur á jörðu, mun leyst á himnum."  Matt 16:18-19  Hér var Jesús ekki að tala um Pétur að hann væri kletturinn sem ætti að byggja á heldur átti hann við klettinn Jesúm Krist.  Nafn Péturs þýðir lítill steinn en Jesús meinti að kirkjan ætti að vera byggð á þeim kletti, kjölfestu sem Jesús Kristur er.  Að Jesús væri sá sem söfnuðurinn ætti að byggjast á.

Dauði hans átti sér stað með þeim hætti að einn læisveina hans Júdas, sveik hann og framseldi hann æðstu prestunum fyrir 30 silfurpeninga.  En æðstu prestarnir höfðu ráðið það með sér að reyna að handsama Jesús með svikum og taka hann af lífi.  Þegar Jesús og lærisveinar hans höfðu lokið heilagri kvöldmáltíð, fóru þeir til staðar er heitir Getsemane.  Þar settust þeir niður til þess að biðja, allir nema Júdas því hann var hjá æðstu prestunum.  Var það þá að svefnhöfgi kemur yfir lærisveinana og þeir sofna, því kvöld var komið.   Þá kom Júdas ásamt þjónum æðstu prestanna, til þess að handtaka Jesú.  Þeir lögðu hendur yfir Jesú og færðu hann til Kaífasar, æðsta prests.  Þar var hann yfirheyrður.

"Að morgni gjörðu allir æðstu prestarnir og öldungar lýðsins samþykkt gegn Jesú, að hann skyldi af lífi tekinn.  Þeir létu binda hann og færa brott og framseldu hann Pílatusi Landshöfðingja".  Matteus 27:1-2  "Þegar Júdas, sem sveik hann sá, að hann var dæmdur sekur, iðraðist hann og skilaði æðstu prestunum og öldungunum silfurpeningunum þrjátíu og mælti:  "Ég drýgði synd, ég sveik saklaust blóð."  Þeir sögðu:  "Hvað varðar oss um það?  Það er þitt að sjá fyrir því."  Hann fleygði þá silfrinu inn í musterið og hélt brott.  Síðan fór hann og hengdi sig."  Matteus 27:3-5

Pílatus lét yfirheyra Jesú, en hann fann enga sök hjá honum.  Á páskahátíðinni var landshöfðinginn vanur að gefa lýðnum lausan einn bandingja, þann er þeir vildu.  Þá var þar alræmdur bandingi í haldi Barabbas að nafni.  Pílatus spurði  nú lýðinn:  "Hvorn viljið þér, að ég gefi yður lausan, Barabbas eða Jesú, sem kallast Kristur?"

"En æðstu prestarnir og öldungarnir fengu múginn til að biðja um Barabbas, en að Jesús yrði deyddur.  Landshöfðinginn spurði:  "Hvorn þeirra tveggja viljið þér, að ég gefi yður lausan ?"  Þeir sögðu  "Barrabas".  Pílatus spyr:  "Hvað á ég að gjöra við Jesú, sem kallast Kristur ?"  Þeir segja allir:  "Krossfestu hann."  Matteus 27:20-22  Jesús var nú færður í skarlatsrauða kápu og þyrnikóróna var sett á höfuð hans.  Hann var látinn bera kross sinn til aftökustaðar síns, en hann gafst upp, svo annar var fenginn til að bera krossinn í staðinn.  

Jesús var nú krossfestur á Golgata hæð.  "En frá hádegi varð myrkur um allt land til nóns.   Og um nón kallaði Jesús hárri röddu:  "Elí, Elí, lama sabaktaní", það þýðir:  "Guð minn, Guð minn, hví hefur þú yfirgefið mig ?"  Matt 27:45-46  Þarna var hann að borga lausnargjaldið okkar.  Hann gekk í dauðann fyrir okkur.  Hann tók á sig þá refsingu sem við áttum með réttu að fá.  Sem var aðskilnaður við Guð.  Hann þurfti að reyna það hvernig það var að vera yfirgefinn af Guði.

Upprisan:  Á þriðja degi eftir dauða frelsarans, fóru þær María Magdalena, María móðir Jakobs og Salome, að gröfinni þar sem Jesús hafði verið lagður.  Þá gerðist það að engill kom og velti frá steininum, sem var fyrir grafaropinu.  Varðmennirnir urðu vitstola af hræðslu.  "En engillinn mælti við konurnar:  "Þér skuluð eigi óttast.  Ég veit, að þér leitið að Jesú hinum krossfesta.  Hann er ekki hér.  Hann er upprisinn, eins og hann sagði.  Komið og sjáið staðinn, þar sem hann lá.  Farið í skyndi og segið lærisveinum hans.  Hann er upprisinn frá dauðum, sjá hann fer á undan yður til Galíleu.  Þar munuð þér sjá hann.   "Þetta hef ég sagt yður."  Og þær fóru í skyndi frá gröfinni með ótta og mikilli gleði, og hlupu að flytja lærisveinum hans boðin.  Og sjá, Jesús kemur á móti þeim og segir:  "Heilar þið".  En þær komu, féllu fram fyrir honum og föðmuðu fætur hans.  Þá segir Jesús við þær:  "Óttist ekki, farið og segið bræðrum mínum að halda til Galíleu.  Þar munu þeir sjá mig."  Matt 28:5-10  Konurnar gerðu það sem engillinn hafði boðið þeim, og töluðu við lærisveinana. En þeir tóku sig upp  og fóru til Galíleu, til fjallsins, sem Jesús hafði stefnt þeim til.  "Þar sáu þeir hann og veittu honum lotningu.  En sumir voru í vafa."  Matteus 28:17

Kristniboðsskipunin.  "Og Jesús gekk til þeirra, talaði við þá og sagði:  "allt vald er mér gefið á himni og jörðu.  Farið því og fjörið allar þjóðir að lærisveinum, skírið þá í nafni föður, sonar og Heilags Anda.  Og kennið þeim að halda allt það, sem ég hef boðið yður.  Sjá, ég er með yður alla daga allt til enda velarldar."  Matt 28:16-20  Seinna birtist hann þeim þá er þeir sátu við borð.  "Hann sagði við þá:  "Farið út um allan heim, og prédikið fagnaðarerindið öllu mannkyni.  Sá sem trúir og skírist mun hólpinn verða, en sá sem trúir ekki, mun fyrirdæmdur verða.  En þessi tákn munu fylgja þeim, er trúa;  Í mínu nafni munu þeir reka út illa anda, tala nýjum tungum, taka upp höggorma, og þó að þeir drekki eitthvað banvænt, mun þeim ekki verða meint af.  Yfir sjúka munu þeir leggja hendur, og þeir verð heilir."  Markús 16:15-20

Upphrifningin.  "Þegar Drottinn Jesús hafði talað við þá, var hann upp numinn til himins og settist til hægri handar Guði.  Þeir fóru og prédikkuðu hvarvetna, en Drottinn var í verki með þeim og staðfesti boðun þeirra með táknum, sem henni fylgdu."  Mark 16:19-20  Jesús Kristur frelsari okkar hafði nú fullkomnað hjálpræðisáform sitt.   Hann fullkomnaði það með upphrifningunni.  Hann sýndi mönnum hvernig þeir munu rísa upp á hinum mikla degi, þegar öll Guðsbörn fá að koma heim í dýrðina.  Hann hafði líka undirbúið lærisveina sína til þess að þeir gætu leitt heiminn til sín.  Þeir áttu nú að bíða eftir að þeir fylltust krafti frá hæðunum, fylltust Heilögum Anda.

 

 

Sigmundur hefur ekki sagt að hann muni draga kosningaloforð sín til baka.

Núna þegar stjórnmyndunarviðræður eru vel á veg komnar eða jafnvel brátt á enda, þá hefur það valdið talsverðri umræðu að Sigmundur Davíð formaður Framsóknarflokksins hefur lýst því yfir að staða ríkissjóðs sé talsvert verri en hann hafði ímyndað sér fyrir kosningar.  Hefur því verið fleygt fram að hann hefði átt að hafa gert sér grein fyrir því áður en kosningaloforð voru gefin. 

Ég vil segja að Sigmundur kemur mér þannig fyrir sjónir að hann sé mjög heiðarlegur og áreiðanlegur maður, sem vill þjóð sinni vel.  Mér finnst hann virka mjög traustvekjandi, hæglátur og ávallt mjög kurteis í allri framkomu.  Ég tel ekki að Framsóknarflokkurinn undir stjórn Sigmundar hafi gefið loforð um flata niðurfellingu íbúðalána til þess eins að afla flokknum fylgis, ég tel að Sigmundur hafi í einlægni aðeins viljað fólkinu í landinu hið besta þegar hann ásamt flokksmönnum sínum gaf þetta kosningaloforð, og að þarna hafi ekki legið sviksemi að baki.

Sigmundur hefur lýst því yfir að þrátt fyrir að staða ríkissjóðs sé þetta slæm hafi hann ekki ákveðið að taka aftur loforð sitt varðandi niðurfellingu húsnæðislána.  Ég tel að þeir Bjarni og Sigmundur muni móta leið í þessum efnum sem ásættanleg er fyrir fólkið í landinu.

Ég trúi að Framsóknarflokkur og Sjálfstæðisflokkur eftir að þeir eru komnir í ríkisstjórn muni færa þjóð sinni betri tíma með bættum efnahag og bættri afkomu fólks.  Ég leyfi mér að telja að sú stefna sem þessir tveir flokkar myndi saman verði til þess að koma hjólum atvinnulífsins á stað aftur þannig að kaupmáttur og lífskjör geti batnað til hins betra.

Vandræðalegt fyrir Sigmund Davíð

Hvatningarorð til Bjarna og Sigmundar.

Mig langar til að hvetja Bjarna og Sigmund í stjórnarmyndunarviðræðum þeirra.  Mér finnst það vera allt í lagi þótt viðræðurnar taki nokkuð langan tíma.  Því þeir vilja vanda til verks og þeir eru nýliðar í stjórnarmyndun og setu í ríkisstjórn, einhverntímann verður allt fyrst.

Þeir eiga ekki að vera vonsviknir eða fallast hugur þótt snurða hlaupi á þráðin þegar þeir reyna til þrautar að semja um hvernig lausn skuldavanda heimilanna eigi að vera háttað.  Ef til þurfa þeir að miðla málum hvað þetta atriði varðar.  Flokkar þeirra hafa báðir leiðir sem koma sér vel fyrir fólk sem á í skuldavanda vegna íbúðakaupa, málið er aðeins að finna hinn gullna milliveg milli hugmynda bæði Framsóknar og Sjálfstæðisflokks.

Ég vil benda Bjarna og Sigmundi á leið sem hefur reynst mér og mörgum öðrum sem kristna trú aðhyllast vel, að koma með aðsteðjandi vandamál til Guðs sem getur hjálpað og leyst úr vandamálum, sé honum treyst fyrir því.

Bestu kveðjur.

Fundað fram eftir degi