Færsluflokkur: Matur og drykkur

Íslensku Bolludags bollurnar eru lostæti sem gott er að bíta í.

Sá góði siður að bjóða upp á rjómabollur á Bolludag barst til Íslands seint á 19 öld, með áhrifum frá erlendum bökurum.  Virðist uppruni þess siðar eiga uppruna sinn í að fólk á Norðurlöndunum neytti ýmis góðmetis á þriðjudegi rétt fyrir föstutímabil sem byrjaði 7 vikur fyrir páska.  En Íslendingar færðu bolludaginn yfir á mánudaginn til að trufla ekki hefðbundinn matarsið sprengidagsins. 

    Á síðustu áratugum hefur bolluátið þó færst að hluta yfir á sunnudaginn, og er það vel því fátt er skemmtilegra en að setjast niður með fjölskyldu eða vinum og fá sér bollur áður en vinna og aðrar kvaðir hversdagsins taka við á mánudeginum.  Eru bollurnar ýmist vatnsdeigsbollur sem eru mjúkar og safaríkar og síðan gerbollur sem eru þéttari í sér.  Eru þær yfirleitt með róma og sultu inn í og með súkkulaði eða glassúrhjúp ofan á.  En nú til dags má oft sjá bollur í bakaríum og búðum með alls konar kremi í ýmsum litum.

bjossibolla    Það skemmtilegasta sem ég minnist í sambandi við Bollumenninguna á Íslandi er þáttur með Bjössa Bollu sem sýnd var í sjónvarpinu fyrir 32-37 árum síðan, á ég hann á DVD disk.  Fer Bjössi þar eitthvað út á land að heimsækja frænku sína. Fer hann með skipi, en á ferðinni verður hann sjóveikur, en hann tekur því öllu vel og fer ma. upp í brúnna til að tala við stýrimanninn. Að aflokinni sjóferðinni gengur hann niður landgöngubrúna heldur aumur á svip. Tekur þar frænka hans á móti honum, Var eins og honum væri bumbult og var hann grænn í framan.

    Fljótlega rennur þó af honum sjóveikin og innan tíðar er hann farinn að spígspora um bæinn. Á glugga bakaríisins á staðnum sér hann atvinnutilboð þar sem óskað er eftir aðstoðarmanni við bollubaksturinn. Hugsar Bjössi sér þar gott til glóðarinnar og víkur sér inn. Þar er honum færð svunta og er hann þegar látinn hefjast handa við bollubaksturinn.

    Vil ég segja að það á hvern hátt hann bjó til bollurnar er ekki samkvæmt því sem ég tel góð vinnubrögð við bollubakstur.  Er alveg einstakt að fylgjast með Bjössa þegar hann býr til Bollurnar.  Hann hefur uppskrift til að fara eftir en heldur komu skilaboðin bjöguð til skila til Bjössa, því hann hendir eggjunum í deig- skálina með skurninu, hendir mjólkinni í fernunni og það sem verst er hann setur gerið “eftir hendinni” sem átti að skiljast sem eftir því sem viðkomandi telur þurfa. En það verður síðan til þess að seinna springur deigið með miklum hvell. Og þeir sem nálægt standa fá á sig deig- sletturnar.

    Í því bili kemur frænka Bjössa og er ekki alveg alls kostar ánægð með frammistöðu Bjössa. Er með ólíkindum hve Bjössi kemur skemmtilega fram í þættinum.  Er hreint ótrúlegt skopskynið  í þættinum og svipbrigði og tal Bjössa alveg einstakt.  Þættinum lýkur síðan að sjálfsögðu á því að Bjössi fær sér Bollu. En heldur var hann óhreinn í framan á trýninu við bolluátið því rjóminn er einstaklega ljúffengur en linur og rennur því auðveldlega niður. 

    Sá siður að börn búi sér til bolluvendi og flengi foreldra sína eða aðra með bolluvendi kom hingað til lands snemma á 19 öld með dönskum kaupmönnum.  Eru Bolluvendirnir búnir til úr priki sem litríkir borðar eru límdir á.  Og er hugsunin sú að börnin bolli foreldra sína þegar þau eru ný komin á fætur, og upphaflega taldist flengingin ekki gild nema barnið væri fullklætt en sú eða sá sem bollaður væri, ennþá í náttfötunum.  Átti barnið að kalla Bolla, Bolla ! þegar það flengdi og átti sá sem Bollaður var að færa barninu eins margar bollur og flengingarnar voru.  

    Er þá betra að vera snöggur að víkja sér undan og láta ekki bolla sig of oft til að þurfa ekki að gefa viðkomandi barni of margar bollur. Ég minnist þess í æsku að ég bjó til bolluvönd í skólanum, en ég sá ekki ástæðu til þess að nota hann því ég fékk mínar bollur heima þrátt fyrir að hafa ekki bollað neinn.

Kær kveðja.


mbl.is Bollurnar sem munu brjóta internetið
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Ætlar þú að bolla einhvern á morgun ?

    Sá siður að börn búi sér til bolluvendi og flengi foreldra sína eða aðra með bolluvendi kom hingað til lands snemma á 19 öld með dönskum kaupmönnum.  Eru Bolluvendirnir búnir til úr priki sem litríkir borðar eru límdir á.  Og er hugsunin sú að börnin bolli foreldra sína þegar þau eru ný komin á fætur, og upphaflega taldist flengingin ekki gild nema barnið væri fullklætt en sú eða sá sem bollaður væri, ennþá í náttfötunum.  Átti barnið að kalla Bolla, Bolla ! þegar það flengdi og átti sá sem Bollaður var að færa barninu eins margar bollur og flengingarnar voru.  

    Er þá betra að vera snöggur að víkja sér undan og láta ekki bolla sig of oft til að þurfa ekki að gefa viðkomandi barni of margar bollur. Ég minnist þess í æsku að ég bjó til bolluvönd í skólanum, en ég sá ekki ástæðu til þess að nota hann því ég fékk mínar bollur heima þrátt fyrir að hafa ekki bollað neinn.
    Ég hef alltaf verið hrifinn af bollum og líkar mér best við gerbollur því þær eru mjög saðsamar og líkar mér þær með nóg af sultu og hæfilega miklum rjóma.  Rjóminn vill gjarnan leka úr bollunni þegar bitið er.  Því er nokkur kúnst að neyta bollunnar svo vel fari.
    Sá góði siður að bjóða upp á rjómabollur á Bolludag barst til Íslands seint á 19 öld, með áhrifum frá erlendum bökurum.  Virðist uppruni þess siðar eiga uppruna sinn í að fólk á Norðurlöndunum neytti ýmis góðmetis á þriðjudegi rétt fyrir föstutímabil sem byrjaði 7 vikur fyrir páska.  En Íslendingar færðu bolludaginn yfir á mánudaginn til að trufla ekki hefðbundinn matarsið sprengidagsins. 

    Á síðustu áratugum hefur bolluátið þó færst að hluta yfir á sunnudaginn, og er það vel því fátt er skemmtilegra en að setjast niður með fjölskyldu eða vinum og fá sér bollur áður en vinna og aðrar kvaðir hversdagsins taka við á mánudeginum.  Eru bollurnar ýmist vatnsdeigsbollur sem eru mjúkar og safaríkar og síðan gerbollur sem eru þéttari í sér.  Eru þær yfirleitt með róma og sultu inn í og með súkkulaði eða glassúrhjúp ofan á.  En nú til dags má oft sjá bollur í bakaríum og búðum með alls konar kremi í ýmsum litum.

bjossibolla    Það skemmtilegasta sem ég minnist í sambandi við Bollumenninguna á Íslandi er þáttur með Bjössa Bollu sem sýnd var í sjónvarpinu fyrir 25-30 árum síðan, á ég hann á DVD disk.  Fer Bjössi þar eitthvað út á land að heimsækja frænku sína. Fer hann með skipi, en á ferðinni verður hann sjóveikur, en hann tekur því öllu vel og fer ma. upp í brúnna til að tala við stýrimanninn. Að aflokinni sjóferðinni gengur hann niður landgöngubrúna heldur aumur á svip. Tekur þar frænka hans á móti honum, Var eins og honum væri bumbult og var hann grænn í framan.

    Fljótlega rennur þó af honum sjóveikin og innan tíðar er hann farinn að spígspora um bæinn. Á glugga bakaríisins á staðnum sér hann atvinnutilboð þar sem óskað er eftir aðstoðarmanni við bollubaksturinn. Hugsar Bjössi sér þar gott til glóðarinnar og víkur sér inn. Þar er honum færð svunta og er hann þegar látinn hefjast handa við bollubaksturinn.

    Vil ég segja að það á hvern hátt hann bjó til bollurnar er ekki samkvæmt því sem ég tel góð vinnubrögð við bollubakstur.  Er alveg einstakt að fylgjast með Bjössa þegar hann býr til Bollurnar.  Hann hefur uppskrift til að fara eftir en heldur komu skilaboðin bjöguð til skila til Bjössa, því hann hendir eggjunum í deig- skálina með skurninu, hendir mjólkinni í fernunni og það sem verst er hann setur gerið “eftir hendinni” sem átti að skiljast sem eftir því sem viðkomandi telur þurfa. En það verður síðan til þess að seinna springur deigið með miklum hvell. Og þeir sem nálægt standa fá á sig deig- sletturnar.

    Í því bili kemur frænka Bjössa og er ekki alveg alls kostar ánægð með frammistöðu Bjössa. Er með ólíkindum hve Bjössi kemur skemmtilega fram í þættinum.  Er hreint ótrúlegt skopskynið  í þættinum og svipbrigði og tal Bjössa alveg einstakt.  Þættinum lýkur síðan að sjálfsögðu á því að Bjössi fær sér Bollu. En heldur var hann óhreinn í framan á trýninu við bolluátið því rjóminn er einstaklega ljúffengur en linur og rennur því auðveldlega niður. 

Kær kveðja. :)


mbl.is Einfaldar ger- og vatnsdeigsbolluuppskriftir
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Franska þingið samþykkir lagafrumvarp sem bannar matvöruverslunum að henda ætum mat.

Samkvæmt frétt á Mbl.is samþykkti franska þingið á fimmtudaginn sl. lagafrumvarp sem bannar matvöruverslunum að henda ætum mat.  Eiga verslunareigendur að sjá til þess að maturinn fari til góðgerðarsamtaka eða verði seldur sem dýrafóður.  Skylda lögin stærri matvöruverslanir til þess að hefja samstarf við góðgerðarsamtök um að koma matvælunum þangað sem þeirra er mest þörf. 

Mig langar til að segja að mér finnst þetta vera gott framtak franskra stjórnvalda til að minnka sóun á mat og einnig til að koma til móts við þarfir fátæks fólks í Frakklandi.  Lögin kveða einnig á um að matvöruverslunum sé óheimilt að henda mat sem er kominn fram yfir síðasta söludag sé hann óskemmdur og að óheimilt sé að skemma ætan mat sem fjarlægður er úr hillum. Ég hef oft sannreynt það að það er oft í lagi með mat sem er komin fram yfir síðasta söludag.  Mjólk er oft í góðu lagi þótt hún sé komin nokkra daga fram yfir síðasta söludag og ýmsar aðrar mjölkurvörur eins og jógúrt, skyr, engjaþykkni ofl er oft ljúffengt jafnvel 1 viku eða lengur eftir síðasta söludag. Og þurrar vörur eins og kex, pasta, hveiti, hrísgrjón og sykur geymst jafnvel í marga mánuði eftir síðasta söludag.  Finnst mér að vörum úr bakaríum; Brauði, kökum ofl.sé hent alltof fljótt.  Brauði er jafnvel hent daginn eftir að það eru búið til

Það er mjög jákvætt þegar Íslenskar matvöruverslanir selja matvörur sem eru á, eða að nálgast síðasta söludag á niðursetti verði.  Ég hef oft gert kjarakaup á kjötvörum sem eru komin á síðasta söludag. ég keypti í vetur marga pakka af nautahakki á 199 kr. pakkinn í Bónus Selfossi. Í sömu verslun var stór stæða af hafrakexi seld á 69 kr. stk. sem var að komast á síðasta söludag, keypti ég 9 pakka.

Ég vil hvetja Íslensk stjórnvöld til að feta í fótspor franska þingsins að leggja fram svipað lagafrumvarp og franska þingið gerði og samþykkja það.  Mundu slík lög stuðla að minni matarsóun í landinu.  En það er alþekkt að matarsóun er gríðarleg á heimsvísu, sérstaklega á meðal auðugri ríkja.  Er talað um 30% í því sambandi eða meira.    Á Íslandi eru eins og kunnugt er reknar hjálparstofnanir eins og Fjölskylduhjálpin, Samhjálp, Rauði krossinn ofl.  Mundu umrædd lög  auðvelda hjálparstofnunum á Íslandi starf sitt verulega og auka við þá hálp sem þau gætu veitt.  Ég vil minnast þess að verslanir hafa verið duglegar að gefa matvæli til hjálparstofnana.  Ég vil líka minnast á það að á Suðurlandi er rekin verksmiðja sem framleiðir dýrafóður, eitthvað af þeim matvælum sem annars væru hent gætu nýst þar. 

Guðs Orð segir að við eigum að minnast þeirra bágstöddu, þeirra sem ekki hafa mikið handa á milli og hafa ekki ofan í sig og á.  Höfundur Hebreabréfsins ritaði: "En gleymið ekki velgjörðaseminni og hjálpseminni, því að slíkar fórnir eru Guði þóknanlegar". (Heb 13,16)  Og í Orðskviðunum stendur: "Sá lánar Drottni, er líknar fátækum, og hann mun launa honum góðverk hans". (Orð.17,19)  Mættum við öll Íslendingar sem og fyrirtæki í matvælaiðnaði og matvöruverslanir vera líknsöm og örlát við fátæka og alla sem á því þurfa að halda.

Kær kveðja.


mbl.is Matvöruverslunum bannað að henda mat
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Ætlar þú að bolla einhvern á morgun ?

Sá siður að börn búi sér til bolluvendi og flengi foreldra sína eða aðra með bolluvendi kom hingað til lands snemma á 19 öld með dönskum kaupmönnum.  Eru Bolluvendirnir búnir til úr priki sem litríkir borðar eru límdir á.  Og er hugsunin sú að börnin bolli foreldra sína þegar þau eru ný komin á fætur, og upphaflega taldist flengingin ekki gild nema barnið væri fullklætt en sá eða sú sem bolluð væri, ennþá í náttfötunum.  Átti barnið að kalla Bolla, Bolla ! þegar það flengdi og átti sá sem Bollaður var að færa barninu eins margar bollur og flengingarnar voru.  Tel ég að betra sé þá að vera snöggur að víkja sér undan og láta ekki bolla sig of oft til að forðast að þurfa að gefa viðkomandi barni of margar bollur. Ég minnist þess í æsku að ég bjó til bolluvönd í skólanum, en ég sá ekki ástæðu til þess að nota hann því ég fékk mínar bollur heima þrátt fyrir að hafa ekki bollað neinn.
Ég hef alltaf verið hrifinn af bollum og líkar mér best við gerbollur því þær eru mjög saðsamar og líkar mér þær með nóg af sultu og hæfilega miklum rjóma.  Rjóminn vill gjarnan leka úr bollunni þegar bitið er.  Því er nokkur kúnst að neyta bollunnar svo vel fari.
Sá góði siður að bjóða upp á rjómabollur á Bolludag barst til Íslands seint á 19 öld, með áhrifum frá erlendum bökurum.  Virðist uppruni þess siðar að eiga uppruna sinn í að fólk á Norðurlöndunum neytti ýmis góðmetis á þriðjudegi rétt fyrir föstutímabil sem byrjaði 7 vikur fyrir páska.  En Íslendingar færðu bolludaginn yfir á mánudaginn til að trufla ekki hefðbundinn matarsið sprengidagsins.  Á síðustu áratugum hefur bolluátið þó færst að hluta yfir á sunnudaginn, og er það vel því fátt er skemmtilegra en að setjast niður með fjölskyldu eða vinum og fá sér bollur áður en vinna og aðrar kvaðir hversdagsins taka við á mánudeginum.  Eru bollurnar ýmist vatnsdeigsbollur sem eru mjúkar og safaríkar og síðan gerbollur sem eru þéttari í sér.  Eru þær yfirleitt með róma og sultu inn í og með súkkulaði eða glassúrhjúp ofan á.  En nú til dags má oft sjá bollur í bakaríum og búðum með alls konar kremi í ýmsum litum.
Það skemmtilegasta sem ég minnist í sambandi við Bollumenninguna á Íslandi er þáttur með Bjössa Bollu sem sýnd var í sjónvarpinu fyrir 25-30 árum síðan, á ég hann á DVD disk.  Fer Bjössi þar eitthvað út á land að heimsækja frænku sína. Fer hann með skipi, en á ferðinni verður hann sjóveikur, en hann tekur því öllu vel og fer ma. upp í brúnna til að tala við stýrimanninn. Að aflokinni sjóferðinni gengur hann niður landgöngubrúna heldur aumur á svip. Tekur þar frænka hans á móti honum, Var eins og honum væri bumbult og var hann grænn í framan. Fljótlega rennur þó af honum sjóveikin og innan tíðar er hann farinn að spígspora um bæinn. Á glugga bakaríisins á staðnum sér hann atvinnutilboð þar sem óskað er eftir aðstoðarmanni við bollubaksturinn. Hugsar Bjössi sér þar gott til glóðarinnar og víkur sér inn. Þar er honum færð svunta og er hann þegar látinn hefjast handa við bollubaksturinn. Vil ég segja að það á hvern hátt hann bjó til bollurnar er ekki samkvæmt því sem ég tel góð vinnubrögð við bollubakstur.  Er alveg einstakt að fylgjast með Bjössa þegar hann býr til Bollurnar.  Hann hefur uppskrift til að fara eftir en heldur komu skilaboðin eitthvað bjöguð til skila til Bjössa, því hann hendir eggjunum í deig- skálina með skurninu, hendir mjólkinni í fernunni og það sem verst er hann setur gerið “eftir hendinni” sem átti að skiljast sem eftir því sem viðkomandi telur þurfa. En það verður síðan til þess að seinna springur deigið með miklum hvell. Og þeir sem nálægt standa fá á sig deig- sletturnar. Í því bili kemur frænka Bjössa og er ekki alveg alls kostar ánægð með frammistöðu Bjössa. Er með ólíkindum hve Bjössi kemur skemmtilega fram í þættinum.  Er hreint ótrúlegt skopskynið  í þættinum og svipbrigði og tal Bjössa alveg einstakt.  Þættinum lýkur síðan að sjálfsögðu á því að Bjössi fær sér Bollu. En heldur var hann óhreinn í framan á trýninu við bolluátið því rjóminn er einstaklega ljúffengur en linur og rennur því auðveldlega niður. 

Kær kveðja.


mbl.is Bjuggu til öskupoka og bolluvendi
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Íslensku Bolludags bollurnar eru lostæti sem gott er að bíta í.

Sá góði siður að bjóða upp á rjómabollur á Bolludag barst til Íslands seint á 19 öld, með áhrifum frá erlendum bökurum.  Virðist uppruni þess siðar að eiga uppruna sinn í að fólk á Norðurlöndunum neytti ýmis góðmetis á þriðjudegi rétt fyrir föstutímabil sem byrjaði 7 vikur fyrir páska.  En Íslendingar færðu bolludaginn yfir á mánudaginn til að trufla ekki hefðbundinn matarsið sprengidagsins.  Á síðustu áratugum hefur bolluátið þó færst að hluta yfir á sunnudaginn, og er það vel því fátt er skemmtilegra en að setjast niður með fjölskyldu eða vinum og fá sér bollur áður en vinna og aðrar kvaðir hversdagsins taka við á mánudeginum.  Eru bollurnar ýmist vatnsdeigsbollur sem eru mjúkar og safaríkar og síðan gerbollur sem eru þéttari í sér.  Eru þær yfirleitt með róma og sultu inn í og með súkkulaði eða glassúrhjúp ofan á.  En nú til dags má oft sjá bollur í bakaríum og búðum með alls konar kremi í ýmsum litum.

Sá siður að börn búi sér til bolluvendi og flengi foreldra sína eða aðra með bolluvendi kom hingað til lands snemma á 19 öld með dönskum kaupmönnum.  Eru Bolluvendirnir búnir til úr priki sem litríkir borðar eru límdir á.  Og er hugsunin sú að börnin bolli foreldra sína þegar þau eru ný komin á fætur, og upphaflega taldist flengingin ekki gild nema barnið væri fullklætt en sá eða sú sem bolluð væri, ennþá í náttfötunum.  Átti barnið að kalla Bolla, Bolla ! þegar það flengdi og átti sá sem Bollaður var að færa barninu eins margar bollur og flengingarnar voru.  Tel ég að betra sé þá að vera snöggur að víkja sér undan og láta ekki bolla sig of oft til að forðast of mikil Bollu- útgjöld.  Ég minnist þess í æsku að ég bjó til bolluvönd í skólanum, en ég sá ekki ástæðu til þess að nota hann því ég fékk mínar bollur heima þrátt fyrir að hafa ekki bollað neinn.

Ég hef alltaf verið hrifinn af bollum og líkar mér best við gerbollur því þær eru mjög saðsamar og líkar mér þær með nóg af sultu og hæfilega miklum rjóma.  Rjóminn vill gjarnan leka úr bollunni þegar bitið er.  Því er nokkur kúnst að neyta bollunnar svo vel fari.
Það skemmtilegasta sem ég minnist í sambandi við Bollumenninguna á Íslandi er þáttur með Bjössa Bollu sem sýnd var í sjónvarpinu fyrir 25-30 árum síðan, á ég hann á DVD disk.  Er alveg einstakt að fylgjast með Bjössa þegar hann býr til Bollurnar.  Vil ég segja að það á hvern hátt hann bjó til bollurnar er ekki samkvæmt því sem ég tel góð vinnubrögð við bollubakstur.  Er með ólíkindum hve Bjössi kemur skemmtilega fram í þættinum.  Er hreint ótrúlegt skopskynið  í þættinum og svipbrigði og tal Bjössa alveg einstakt.  Þættinum lýkur síðan að sjálfsögðu á því að Bjössi fær sér Bollu.
Það er gott að setjast niður eftir amstur dagsins með fjölskyldu eða vinum og fá sér bollu.

Kær kveðja.


Veljum Íslenskt.

Það er skoðun mín að íslenskar matvörur séu í sérflokki hvað gæði og bragð snertir og á ég þá við sem breiðasta flóru matar bæði kjöts og bökunarvöru, sælgætis og drykkja.  Íslenska kjötið er í heimsmælikvarða hvað hreinleika varðar, engir hormónar eru notaðir við ræktun.  Íslenskt grænmeti er ekki erfðabætt eins og tíðkast víða erlendis.  Gosdrykkir framleiddir hér á landi eru þeir bestu í heimi þar sem notast er við hreint íslenskt vatn, og íslenskt sælgæti er með því besta sem til er í heiminum.  En sælgætið er það sem ég vil gera að umtalsefni mínu hér.

Ég fór fyrir nokkru síðan í eina af lágvöruverslunum sem eru á suðurlandsundirlendinu.  Þar fylgdist ég með hvar fólk var að byrgja sig upp af sælgæti fyrir helgina.  Sá ég þar að Íslenska sælgætið var þar oftast fyrir valinu.  Ég leit í eina körfuna og sá að viðkomandi kaupandi hafði valið sér kassa með íslenskum súkkulaðibitum, hvart það var Hraun eða Conga man ég ekki.  Ég leit í næstu körfu og þar var samskonar kassi ekki með því alveg sama en ein af gömlu góðu súkkulaðistykkjunum sem seld eru í 200 g öskjum.  Ég leit framar í röðina og mér til mikillar gleði sá ég að manneskjan þar hafði valið Góu rúsínur í 375 g öskju, eitt af Íslensku eðalsælgætistegundunum, ekkert innflutt erlent sælgæti þar.  Ég fór og tók út sælgætisúrvalið í verslun þessari og sá að sælgætisúrvalið var blómlegt einn langur rekki með ekkert nema sælgæti og það vakti aðdáun mína að aðeins lítill hluti af rekkanum var fyrir erlent sælgæti.  Gott mál það.  Mér finnst íslenskur sælgætis- iðnaður standa í miklum blóma þessa stundina.  Mikið er af tegundum og sælgæti yfirleitt ljúffengt, ég smakkaði td Pipp um daginn með karmellufyllingu og það var eins og besta konfekt, svona eins og maður borðar á Jólunum.  Sælgætisframleiðendurnir Íslensku Nói Síríus, Góa, Lindu og fleiri hafa aukið sælgætisúrval sitt með því að bjóða hið hefðbundna sælgæti sitt eins og súkkulaðistykkin í öskjum.  Eru súkkulaði- stykkin þar lítil og gott er að hafa kassa á borðinu og gæða sér á því á laugardagskvöldum við sjónvarpið.

Svo ég haldi áfram með þráðinn eins og frá var horfið, þá fór ég líka í aðra verslun  við hliðina.  Var þar stór bás fyrir bland í poka, Ég fór að básnum því ég gerði þar smá innkaup og sá ég þar það sem síst skyldi vera, en þar var mestmegnis erlent sælgæti, eins og súkkulaði, brjóstsykur, hlaup og lakkrís.  En um lakkrísinn vil ég segja að ég hef aldrei fundið erlendan lakkrís sem stenst þeim íslenska samanburð.  Er nánast alltaf um mikið þurrari vöru að ræða og bragðið beiskara en af þeim Íslenska.

Ég vil segja hvað höfum við með erlenda matvöru að gera?  Styðjum  Íslensk matvælafyrirtæki og Íslenska bændur.  


mbl.is Kafað ofan í Costco-málið
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Ert þú búinn að bolla einhvern í dag ?

Það hefur lengi verið siður hér á landi að börn búi til bolluvendi til þess að þau geti á Bolludegi farið og Bollað fólk.  Er talað um að börnin eigi að fá Bollur hjá þeim sem það flengir og þá í þeim fjölda sem bollað er.  Ég mynnist þess í æsku að ég gerði Bolluvönd í skólanum.  Var hann eins og í dag, gerður úr priki sem litríkar lykkjur úr sérstökum pappír var festur á.  Fannst mér ekki ástæða til að bolla neinn því ég fékk mínar bollur heima, þrátt fyrir það.

Ég hef alltaf verið hrifinn af bollum og líkar mér best við gerbollur því þær eru mjög saðsamar og líkar mér þær með nóg af sultu og hæfilega miklum rjóma.  Rjóminn vill gjarnan leka úr bollunni þegar bitið er.  Því er nokkur kúnst að neyta bollunnar svo vel fari.

Það skemmtilegasta sem ég minnist í sambandi við Bollumenninguna á Íslandi er þáttur með Bjössa Bollu sem sýnd var í sjónvarpinu fyrir 25-30 árum síðan, á ég hann á DVD disk.  Er alveg einstakt að fylgjast með Bjössa þegar hann býr til Bollurnar.  Vil ég segja að það á hvern hátt hann bjó til bollurnar er ekki samkvæmt því sem ég tel góð vinnubrögð við bollubakstur.  Er með ólíkindum hve Bjössi kemur skemmtilega fram í þættinum.  Er hreint ótrúlegt skopskynið  í þættinum og svipbrigði og tal Bjössa alveg einstakt.  Þættinum lýkur síðan að sjálfsögðu á því að Bjössi fær sér Bollu.

Það er gott að setjast niður eftir amstur dagsins með fjölskyldu eða vinum og fá sér bollu.

Kær kveðja.

 


Íslenska gottið er best - Hraun, Kókosbollur og gamla góða Conga súkkulaðið.

Mig langar til að segja að mér finnst það sælgæti sem framleitt er af innlendum framleiðendum það besta sem ég hef bragðað, og á ég þá við gömlu góðu súkkulaðistykkin:  Hraun og að ég tali ekki um Conga sem er eiginlega besta súkkulaði sem selt er í lengjum.  Bragðið alveg einstakt, með alveg sérstökum bragðhreim sem ég hef hvergi fundið í öðru súkkulaði.  Enda er það búið til úr ljósu súkkulaði sem mér líkar best.  Eitt af bestu perlum Íslensks sælgætis eru Kókosbollurnar, og á ég þá við löngu turnlaga bollurnar sem eru fylltar með hvítu kermi og eru huldar með súkkulaði og kókosdufti.  Eru þær alveg einstaklega ljúfar að bíta í því kremið inn í þeim er alveg eins og hvítt ský.

Mér finnst gömlu góðu Íslensku gottin vera eins og eitthvað yndislegt, sem kemur aftur úr gamla tímanum.  Þau minna mig á þegar ég var ungur að árum og neytti þessara gersema.  Langar mig til að segja að ég sakna gamla góða bláa Ópalsins sem var með alveg sérstakan bragðhreim, vakti hjá mér góðar tilfinningar.

Önnur sælgæti sem mér líkar eru: Prins sem mér finnst enginn eftirbátur Prince Póló,  Íslenska konfektið frá Góu , Lindu og Nóa Síríus.  Mér finnst það mikið betra en Enskt og jafnvel það besta sem Belgar hafa upp á að bjóða.   Maður finnur ekki konfektkassa með öðrum eins molum með sætum, bragðgóðum og marglitum fyllingum hjá erlendum framleiðendum.  Íslenski lakkrísinn er líka það besta sem maður smakkar.

Við þurfum ekki að kaupa erlent sælgæti, það Íslenska er alveg einstakt!


Prins Póló er einkar bragðgott og saðsamt sælgæti.

Samkvæmt frétt á Mbl.is sagði Anna Kryzanowska sem starfar hjá Pólsku almannatengslafyrirtæki og er hér á landi í tengslum við upptöku á auglýsingu fyrir Prins Póló að  Íslendingar hreinlega elska Prins Póló, eins og Pólverjar.  Um þessi ummæli hennar vil ég segja að Prins Póló hefur svo sannarlega verið í miklu uppáhaldi hjá landsmönnum, og hefur það oft verið kallað þjóðarréttur íslendinga og þá með Kóki.  Kók og Prins Póló kallast það. 

Prins Póló hefur verið í miklu uppáhaldi hjá mér nánast frá því ég man eftir mér.  Ég fæ mér Prins Póló nokkuð oft, því Prins Pólóið er að mér finnst mjög bragðgott og hæfilega létt í sér, og er orsökin sú að Prins Póló er að hluta til kex eins og Ískex.  Ég á því láni að fagna að á vinnustað mínum er Prins Póló alltaf á boðstólunum í matsalnum, bæði í kaffi og matartímum og er oft gott að gæða sér á því með kaffi eftir morgunverðinn.  Það er enginn svikinn sem fær sér Prins Póló, það er frekar létt miðað við önnur súkkulaðistykki minna stykkið er 36 grömm en XL stykkið er að mig minnir 52 grömm.

Ég vil enda þessa umfjöllun mína um Prins Póló með því að segja að fyrir um 30 árum var ég í bóklegu einkaflugmannsnámskeiði á Selfossi.  Og við höfðum alltaf á hverju kvöldi smá pásu þar sem við höfðum þetta gæðasælgæti að gæða okkur á.  Það var mjög gott að hafa það til að narta í og halda síðan áfram námi að því loknu.  Prins Póló er líka einkar gott með Kóki sem neytt er með lakkrísröri.

Kær kveðja.


mbl.is Herferð um ást á Prins póló
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband